Ostatnie zmiany:
21 VII Poglądy
21 VII Świadkowie Jehowy
27 VIII Światło międzywierszowe
24 VIII Poglądy
9 VII Notacje
16 II wxMaxima
6 I Wskaźniki
3 I Notacje
20 IX Triadogram
18 IX Argentynopol
9 IX Beta mafii
data ostatniej zmiany tej podstrony: 12 IX 2024 r.
Mafia jest dość rozpowszechnioną i cenioną grą towarzyską. Potrzeba do niej jednak miejsca i wielu graczy. Pozornie może wydawać się ona pustym zabijaniem graczy, ale tak na prawdę jest rozwijająca. Uczy ona logicznego myślenia, wydobywania informacji z ludzi, perswazji. Do tego można bez konsekwencji zabawić się w układanie intryg i manipulację innymi graczami.
W grze istnieje wiele ról, dzięki którym gra jest ciekawsza. Utarło się, że wiele z nich jest oparta na stereotypach. Mam nadzieję, że nikt nie oskarży tu nikogo o propagowanie dyskryminujących poglądów. Oby przy samym spotkaniu z nimi, każdy zrozumiał, że są one głupie i nieprawdziwe.
W grze bezwzględnie nie wolno oszukiwać podglądając karty innych graczy lub ich działanie w nocy, ponieważ zepsuje to wszystkim zabawę. Należy zachować dyscyplinę i słuchać poleceń mistrza gry.
Gra opiera się na wyobrażeniu miasta, które zmaga się z mafią. Nikt, oprócz mafii, nie wie kto do niej należy. Mafia każdej nocy zabija mieszkańców miasta i podszywa się pod prawowitych obywateli. Jedynym ratunkiem dla miasta jest wyeliminowanie mafii przez zabicie jej członków wcześniej. Dana frakcja wygra, jeśli przy życiu pozostaną jedynie jej członkowie.
Mistrz gry jest prowadzącym i dzięki niemu rozgrywka jest możliwa bez skomplikowanych urządzeń. Nie jest on stronniczy i powinien sprawiedliwie wykonywać swoją rolę zgodnie z zasadami gry. Mistrz gry steruje głównie grą za pomocą poleceń. Jeśli mistrz gry kieruje swoje polecenie do miasta, to reagują na nie wszyscy. Mistrz gry nie może w żaden sposób przyczynić się do zdradzenia jakiejkolwiek informacji dlatego nawet po śmierci danej roli mistrz gry wciąż wzywa go do obudzenia się w nocy i prowadzi z nim wymyślony dialog. Jeśli ktoś umiera w nocy to mistrz gry podaje tylko imię tej osoby, ale nie rolę ani frakcję.
Gracze ustalają ostateczne zasady rozgrywki, wybierają jakie role będą brały w niej udział i ustalają początkowy wyważony stosunek frakcji. Zostaje wybrany lub wylosowany mistrz gry. Pozostali gracze siadają w kręgu tak, aby wszyscy dobrze się widzieli. Mistrz gry dobiera talię kart, które następnie tasuje i rozdaje po jednej każdemu graczowi. Karta określa rolę jaką gracz odegra w grze. Kartę gracza może znać tylko dany gracz i mistrz gry. Następnie mistrz gry obwieszcza rozpoczęcie zerowej nocy słowami Miasto zasypia.
i zbiera karty.
Noc polega na zaśnięciu wszystkich graczy, o ile nie zostaną wybudzeni przez mistrza gry. Zaśnięcie gracza polega na odizolowaniu go od innych graczy (poza mistrzem gry). Najczęściej przybiera to formę zasłonięcia zamkniętych oczu, a pozostałe osoby odpowiadają na słowa mistrza gry na migi. Na początku budzi się cała mafia i poznaje się. Kolejno machają ręką osoby z rolami, by cała mafia je zapamiętała. Po zaśnięciu mafii budzą się kolejno odpowiednie role. Wszystko jest kierowane prze mistrza gry, a potem noc kończy się jego słowami Miasto budzi się.
.
Na początku dnia mistrz gry jawnie ogłasza prawdziwy stan liczby członków frakcji. Podczas dnia miasto (z mafią) rozmawia chcąc dojść do tego kto jest mafii. Podczas dnia może odbyć się jeden pojedynek. Drugi pojedynek może mieć miejsce tylko wtedy, gdy jest wielu żyjących graczy i mistrz gry wyraża na to zgodę. Dzień kończy się zabiciem lub sprawdzeniem jednej osoby. Od razu po wykonaniu jednej z tych akcji całe miasto zasypia (nikt nic nie mówi) i rozpoczyna się noc.
Pojedynek rozpoczyna się przez wyzwaniem jednego gracza przez drugiego. Obie osoby wstają. Wyzwany może odmówić pojedynku. Jeśli sędzia żyje, to pojedynek kończy się wraz z chwilą odmówienia, ale jeśli nie ma go w mieście to pojedynek jest kontynuowany tak, jakby nie została podjęta próba odmowy. O tym czy sędzia żyje, informuje mistrz gry. Następnie gracze przekonują innych kogo powinni wybrać w głosowaniu. Potem gracze, którzy nie uczestniczą w pojedynku wybierają w głosowaniu kto przegra pojedynek i zginie.
Zabijanie przez miasto nie polega na niczym innym jak tylko na wybraniu w głosowaniu jednej osoby, która tego dnia zginie. Po zabiciu mistrz gry mówi, kto zginął.
Sprawdzanie polega na wybraniu w głosowaniu jednej osoby, która zostanie sprawdzona. Jeśli ta osoba jest w mafii, mistrz gry pokazuje dłoń z kciukiem skierowanym w dół. W przeciwnym przypadku pokaże dłoń z kciukiem skierowanym do góry.
Głosowanie w tej grze jest odporne na manipulację w czasie jego trwania, lecz jednocześnie jawne. Pierwsze zabezpiecza przed przyłączaniem się do większości, drugie pozwala na dociekanie prawdy na podstawie oddawania głosów. Każdy może głosować tylko na jedną osobę i nie może się wstrzymać od głosu. Na początku wszyscy gracze zamykają oczy. Mistrz zlicza ile osób głosuje na poszczególnych kandydatów. Następnie wszyscy otwierają oczy i głosują ponownie i jawnie. Nie mogą jednak już zmienić swej decyzji z poprzedniej tury głosowania. Nad wszystkim czuwa mistrz gry.
Każdej nocy budzi się mafia i wybiera osobę, którą chce zabić. Następnie budzą się kolejno odpowiednie role. Po nocy nadchodzi dzień. Na początku dnia mistrz gry ogłasza kto zginął w nocy.
Wiele osób w grze może wykonywać więcej czynności w określonym czasie gry, dzięki temu, że posiadają specjalne funkcje przypisane do roli. Role przydzielane są przez przydzielanie kart. Karty ♥ i ♦ oznaczają członków miasta, karty ♠ członków mafii, a karty ♣ członków syndykatu. Jeśli jakaś karta nie jest opisana dalej, to znaczy, że określa wyłącznie przynależność do danej frakcji.
Kurtyzana budzi się w nocy, zaraz po tym jak mafia się poznaje. Wybiera ona jedną osobę, która się obudzi. Obie osoby się poznają. Kurtyzanie pokazywana jest karta osoby, którą wybrała. Ta osoba wie, kto jest kurtyzaną. Następnie obie zasypiają.
Szantażysta budzi się po kurtyzanie. Podobnie jak ona wybiera jedną osobę, która się budzi. Ta osoba jest szantażowana, co znaczy, że nie może grać na niekorzyść szantażysty i ginie jeśli on umrze. Nie może nikomu zdradzić, że jest szantażowana, a także przez kogo. Osoba szantażowana jest jedyną osobą, która ma zakaz wypowiedzi w niektórych kwestiach. Następnie obie zasypiają. Można przyjąć, że Cattani budzi się zerowej nocy i broni jedną wybraną osobę przed szantażem. Taka osoba nie wie, że jest chroniona przed szantażem.
Murzyn budzi się w nocy i wybiera swojego pana. Ta osoba się nie budzi. Jeśli pan miałby umrzeć, to nie umiera, a umiera murzyn. Potem nie ma już żadnej ochrony ze strony murzyna. Pan nie wie, że ktoś go chroni, ale może się o tym dowiedzieć podczas gry.
Lekarz budzi się każdej nocy (oprócz zerowej) i wybiera jedną osobę. Jeśli okaże się, że wybrał tę samą osobę, którą mafia wytypowała do zabicia, to ta osoba nie umrze tej nocy.
Pavulon budzi się z mafią jedynie zerowej nocy, dlatego mafia musi go dobrze zapamiętać, by go nie zabić. Każdej następnej nocy budzi się po lekarzu i wybiera jedną osobę. Jeśli wskaże osobę, którą tej nocy wskazał lekarz, to niweluje jego działanie. Jeśli cała mafia oprócz Pavulona zginie, to traci on swoją funkcję i staje się zwykłym członkiem mafii, który wybiera ofiary każdej nocy.
Cattani budzi się po Pavulonie i wybiera jedną osobę, o której dowie się, do jakiej należy frakcji. Jeśli osoba należy do mafii to mistrz gry pokaże Cattaniemu kciuk skierowany w dół, jeśli do miasta, to kciuk skierowany w górę, a jeśli do syndykatu, to kciuk skierowany poziomo. Następnie Cattani zasypia. Cattani jest uznawany za przywódcę miasta, ponieważ stopniowo zdobywa coraz więcej pewnej wiedzy.
Po Cattanim budzi się dealer, który wyznacza jedną osobę. Ta osoba jest pozbawiona swojej roli, aż do czasu, kiedy dealer obudzi się następnej nocy.
Kokieta jest członkiem mafii i gra po jej stronie. Jednak jeśli jest sprawdzana przez Cattaniego, to mistrz gry pokaże mu kciuk skierowany w górę. Miasto sprawdza ją poprawnie.
Żyd jest funkcją podobną do kokietki, ale jest członkiem miasta i gra po jego stronie. Jeśli jest sprawdzany przez miasto, to mistrz gry pokaże mu kciuk skierowany w dół. Cattani sprawdza go poprawnie.
Jeśli szybki strzelec bierze udział w pojedynku, to niezależnie od wyniku głosowania wygrywa go. Jeśli pojedynkuje się z drugim strzelcem, to pojedynek odbywa się normalnie.
Strzelec mafii nie różni się niczym od szybkiego strzelca, poza tym, że należy do mafii.
Jeśli sędzia jest w grze, to można odmówić pojedynku.
Boss mafii ma decydujące zdanie na temat tego, kogo mafia typuje do zabicia. Jeśli go nie ma, to dowództwo przechodzi w ręce członka mafii o najwyższej karcie.
Wariat może jednorazowo w czasie dnia zabić dowolną osobę. Dobrze gdy podczas tej akcji wykona jakiś zabawny, szalony gest. Istnieje w grze wariant, w którym wariat nie jest członkiem miasta ani żadnej innej frakcji, ale gra dla własnej przyjemności. Do grona zwycięzców dołącza wtedy, kiedy dobrze się bawił podczas rozgrywki.
Jeśli sklep z bronią zginie, to mafia najbliższej nocy będzie mogła oddać dwa strzały, co zasygnalizuje mistrz gry wznosząc w nocy dwa palce do góry.
Emo na początku gry posiada dwa życia. Jeśli zostanie zabity, to nie dowie się o tym. W trakcie dnia może jako jedyna osoba w grze się pociąć, co skutkuje utratą jednego życia, ale także potwierdzeniem tożsamości.
Jeśli graczy jest dużo i brakuje funkcji do rozdziału, to można dodać do gry trzecią frakcję.
Budzi się każdej nocy po zerowej i wybiera jedną osobę, która będzie naznaczona. Jeśli ktoś otrzyma dwa naznaczenia w ciągu dwóch nocy, to umiera.
Szef syndykatu budzi się zerowej nocy i poznaje wszystkie osoby należące do syndykatu wraz z ich funkcjami, lecz oni go nie poznają. Następnie zasypia.
Budzi się zerowej nocy i wybiera jedną osobę, która będzie diabolizowana. Następnie zasypia, a budzi się osoba diabolizowana i dowiaduje się o tym. Jeśli osoba diabolizowana zginie od strzału mafii, to pod sam koniec nocy dowiaduje się o tym i przechodzi na stronę syndykatu zachowując swoją funkcję (o ile to możliwe). Osoba diabolizowana jest w pewien sposób dwulicowa, ponieważ może wygrać na dwa sposoby. Aby wygrać z syndykatem musi wcześniej zginąć.
W dowolnym momencie gry może wywieźć dwie sąsiadujące z nim osoby. Te osoby nie są liczone jako wciąż żywe, ale nie umarły więc nie wykonują się skutki jej śmierci np. szantażowana osoba nie umiera po wywiezieniu szantażysty.
Raz w grze, w czasie nocy może przesunąć strzał mafii. Mistrzowi gry udziela wtedy informacji, o ile osób przesuwa strzał i w którą stronę.
Ofiara okazuje się martwa po zerowej nocy.
Z mojej strony można ściągnąć program pomagający mistrzowi gry w prowadzeniu rozgrywki. Jest on jednak w niedokładnym języku angielskim i nie obsługuje funkcji dealera.